Name the Flame

De hele week blijft het verhaal dat ik voor de finale heb geselecteerd rammelen; wie zijn de hoofdfiguren, wat is de setting, hoe loopt de lijn en wat is de essentie. Vragen die ik uiteraard kan beantwoorden maar slechts matig kan verbeelden in mijn vertelling. En toch sprak het verhaal me ooit zo aan... De coaching van onze drie topdocenten heeft enigszins geholpen maar niet genoeg om me er echt mee te verbinden. Ik ben dan ook blij als twee medestudenten op zondagavond met mij de zaal uit sluipen tijdens een door visual-arts-studenten georganiseerde avond... In voor a story-swap? Yes, alledrie willen we om 21u nog aan de slag met elkaar. Om 22u zie ik vele handdoeken in de ring en hoop ik vurig dat ik de volgende ochtend wakker ga worden met een ander verhaal, iets makkelijkers vooral...
Maandagochtend: geen nieuwe ingevingen, wel een helderer beeld van mijn originele verhaal. So, stick to the plan dan maar. Roï komt naar me toe omdat hij 'weet' (hoe dan Roï?) dat ik nog meer support nodig heb, nadat ik 's morgens nog es geoefend heb op mijn lieve huisgenoot J. Dus maandagavond ga ik rustig de avond in, de eerste helft van onze finales. Dat betekent de 11 tellers van de avond ondersteunen: back-drops ophangen, refreshments verzorgen enz voor het publiek van ca. 80 luisteraars. Een fantastische avond!! Benieuwd of de tweede helft morgen net zo goed kan worden...