Psychagogie

Vanavond onze laatste gewone donderdag-loop-in-storyavond gehad. Ik stond niet op het programma maar kon vanuit de zaal ervaren hoe elke storyteller onder ons gegroeid is. Zes geweldige verhalen gehoord met weer, onbedoeld, gelijke thema’s; een raadsel hoe dat ons elke week toe viel.

Verder de hele week gewerkt aan onze final stories voor volgende week. Mijn eindvertelling is aanstaande dinsdag, op de tweede verjaardag van zoonlief (wat niet wil zeggen dat ik hier meer dan een jaar ben maar dat twee zonen in één seizoen jarig zijn). Mijn verhaal staat in de steigers maar moet nog verrijzen, wie weet ergens dit weekend…ik kijk ernaar uit om straks in Nederland geen taalbarrière meer te hebben, ondanks het feit dat bepaalde Engelse zegswijzen me zeer dierbaar zijn geworden.

Anyway, alles staat deze week in het teken van ons vertrek. Er zijn guestteachers ingeschakeld om ons voor te bereiden op (en te ondervragen over) hetgeen we hierna willen doen op het gebied van storytelling. Er is definitly a relation with entertainment en onze vaste docent Stella legde vandaag uit hoe deze term in het Grieks twee vertalingen kent: Diaskedasi en Psychagogy. De eerste heeft de sfeer van vermaak, plezier, feestjes. De tweede staat voor Psuche (ziel) – Gogie (training) wat mensen zoeken in theaters, filmhuizen en concertzalen. Ik zie storytelling graag als soultraining en ben delighted with Psychagogie als term.

In mijn laatste tutorial met onze wijze Griekse zet ik paaltjes uit voor de toekomst en het is bijzonder om te zien waar onze levens samen gekomen zijn en te constateren dat ze vast weer ergens samen zullen vallen. Stella heeft me veel geleerd, ik zie haar als het Orakel van Emerson en ben benieuwd waar ik haar weer zal zien, in Emerson of op Amari waar ik haar voor het eerst ontmoette while Speaking to the Stars…