Een andere kijk

Het is een zonnige dag om naar Gatwick te rijden. Door mijn zonnebril bekijk ik de wereld rond het vliegveld met een nieuwe blik. Wat een bont pluimage trekt er aan me voorbij. Mensen op Emerson mogen dan uit alle hoeken van de wereld komen, hun uitdossingen zijn bij lange na niet zo divers of extreem als die ik hier zie... Leuk om vanachter donker glas naar de luxe of schilderachtige bekleding van al dan niet naakte lichaamsdelen te kijken. Omdat ik mijn gewone bril ben vergeten blijf ik voorlopig in deze observatiestand.

In Leiden ga ik eerst met zoonlief naar een drogist om zachte lenzen te kopen zodat ik de wereld door een andere waas kan aanschouwen. We zitten op nazomers terras aan de koffie als dochterlief zich fijn bij ons voegt. We verkennen de stad en eten daarna in Leids restaurant heerlijk als bijna compleet gezin (onze Groninger gaan we morgen bezoeken).

Uiteindelijk komen we, nadat we de kinderen in hun stad hebben achter gelaten, in Ermelo, thuis. Ik heb dan mijn zachte lenzen uit en zie een huis waar gedurende zes weken mijn geest niet heeft rondgewaard; niet gedacht dat dit zo tastbaar zou verschillen van wat ik achterliet. Ook al is me verteld dat de voorraadkast nieuwe geheimen kent sinds mijn afwezigheid is het toch een schok (ik voel me minder thuis) en een vreugd (men redt zich prima zonder mij) om alle shape-shiftings te ervaren.