London

“Ik hoef niet perse naar Londen als jij niet wil. Ik kan een online bestelling doen en die in Forest Row laten bezorgen. Dan kan jij het meenemen als je weer naar huis komt…” Ik vind dat ik een verstandige dochter heb en word bijna verleid door dit frisse voorstel. Het bezoek van de beoogde winkel - die geen Nederlandse vestiging kent - heeft voor mij geen bekoring. Ik kijk niet uit naar de parkeertarieven op Gatwick, de treinreis naar Victoria Station, het winkelend publiek rond Oxford Circus noch naar het tijdslot dat Easyjet heeft gesteld aan het eind van de middag. Tegelijkertijd kan ik me zo goed voorstellen dat een bezoek aan je moeder nèt even leuker wordt als er een beetje shopping op het programma staat. En Londen zou voor mij wel eens een goede uitdaging kunnen zijn; eindelijk het bos uit na al die ‘binnenwerk’-weken…

We stappen om 8u30 in mijn auto op Emerson en nemen precies een uur later de trein van Gatwick. Weer een uur later staan we in het winkelend hart van de stad en komen we, onze neus volgend, direct uit bij de gezochte plek. We lijken om 10u30 haast de eerste klanten, gooood! Uiterst tevreden met onze intuïtie geven we ons over aan een dik uur zen-vol shoppen en stressloos verlaten we rond 12 uur het pand. We lopen richting Marylebone en lunchen superleuk bij Carmina & Lancelot. Dan zien we een omheind parkje, met een gesloten toegangshek. We nemen foto’s van een zwaar impressive piece of art in het gras; het lijkt a creation of the human being. We worden daarbij gadegeslagen door een man, zeer klein van stuk met een vriendelijk gezicht. Of we erin willen, hij heeft de sleutel van het park. En ja, hij is een resident en wil alleen maar even bellen op een bank, het zal ongeveer tien minuten duren. We danken hem voor zijn vriendelijkheid en volgen hem door het hek dat zich achter ons sluit. Ja, hij zal straks het hek weer open doen voor ons. A bit strange…He looks just like a wizard… Is he a real being…? Will he come back or just dissapear…? Allemaal vragen die bij me opkomen, waarschijnlijk ben ik alleen maar onder invloed van mijn ervaringen op Emerson.
We lopen een rondje en maken grappen erover. Dan, bijna aangekomen bij zijn bankje, zien we hoe hij ons al staat op te wachten. Hij ziet er echt bijzonder uit, een buitengewoon formaat mens die zo uit het Oosten is komen aanvliegen, lijkt het. Hij vraagt waar wij vandaan komen en reageert vervolgens blij dat hij een heel goede vriend in Nederland heeft. Dan tast hij naarstig in al zijn jaszakken op zoek naar een visitekaartje want we mogen hem anytime bezoeken, just in case…. Hij kent trouwens ook de Leidse Universiteit goed, bovendien heeft hij een dochter van dezelfde leeftijd die ook studeert, nee niet hetzelfde als jij… Uiteindelijk schudden we hem de hand ten afscheid, zijn laatste visitekaartje meenemend als herinnering. Ik lees onder het weglopen dat hij professor is, in politics & international studies, just fine.
We vervolgen onze weg, komen terug in a massive crowd rond beeldige X-mas-windows en impressive demonstrations against trafficaccidents, pfff wat passen er veel mensen op een trottoir en wat willen wij hier graag weg. Underground naar het water, brengt altijd rust…Uitgestapt bij Embankment Station zien we heuse winterstalletjes met glühwein en andere refreshments langs the Thames. Ik zie een ander piece of art waar ik even stil bij wil staan. Hier schijnt een gouden licht op; een lichte tegenhanger van het kunstwerk in het park. Het is een gouden dag.
We besluiten nog één loopje te doen, langs de Westminster naar Trafalgar Square. Via Palestina en Syrië (dwz demonstraties ter bevrijding van) en the horseguardmuseum komen we bij onze laatste drinkplaats voor kopje thee met scones.
Na het afscheid op Gatwick kijk ik terug op een heel speciaal weekend en mijmer ik na over ons Londens avontuur. Ik bestudeer het visitekaartje van onze geheimzinnige professor dat ik in mijn tas gestoken heb. Ik zie op de achterkant H O W staan, in letterblokjes als op een scrabblebord. Onze wizard blijkt nog meer in huis te hebben dan we vermoedden. Hij is co-founder of the H O W, mijn lievelingswoord. De magische betekenis staat ook op het visitekaartje: House Of Wisdom, how fascinating…